Het begin van Project Hersenspinsels

Het begon allemaal met een spontaan experiment: katoenen garen vlechten volgens de structuur van een boom. Aan de uiteinden bevestigd op een restje katoenen kaasdoek. Twijgjes werden takken, takken werden dikke takken en dikke takken vormden tezamen een stam. Een stam die volgens dezelfde structuur weer kon worden uitgesplitst in het vertakte netwerk van de wortels. Of in de knoop in de lucht kon bungelen: ontworteld.

Eigenlijk begon het al eerder: bij het idee om van vilten snoeren een navelstreng te maken. Dat was weer naar aanleiding van een spekstenen beeldje, dat spontaan ontstaan was in de vorm van een foetushouding, mijn "Kunstkind". De navelstreng gaat over verbinding, over voeding, over afhankelijkheid en uiteindelijk de stap naar zelfstandigheid. De verbinding tussen moeder en kind, de oerverbinding met het leven, ofwel: geworteld zijn.

Een fascinatie voor in elkaar gedraaide strengen, als symboliek van de zeer persoonlijke thema's verbinding en (ont)worteling, was geboren. De textuur van vooral de stam smaakte naar meer. Naar groter en robuuster: vilten snoeren. Of juist naar teer, zacht en complex: heel veel dun gesponnen draden. Dit was het werkelijke begin van mijn ontdekkingsreis in de wereld van wol.