Terug op het spoor van Project Hersenspinsels

Sinds een week of twee ontspruiten er hier en daar weer nieuwe tenen en twijgen aan boom nummer 2. Dat is niet zo gek. Het is immers lente! Zoals in Project Hersenspinsels steeds verschillende draden en draadjes samenkomen tot een nieuwe vorm, zo hebben verschillende stromen in mij en om mij heen me weer op dit spoor gebracht. Ik voel een prille, nog kwetsbare maar diepgewortelde groeikracht opkomen, die met de (voor ons mensen trage) zekerheid van Moeder Natuur de komende tijd zijn werk mag doen. Dit eenvoudige werk, dit tempo is wat ik nu nodig heb. Elke dag een paar draadjes. En dat is genoeg. Rekensommen over hoeveel dagen, weken, maanden of zelfs jaren het zo gaat duren, maak ik niet meer. Het doet er niet toe hoe hard je groeit, als je maar groeit.