maandag 16 mei 2011
Beschuit met kuikentjes
Gisteren stuitte ik op het eerste zwanenkuiken van dit jaar, hooguit een dag of twee oud. Het zat als een piepklein hoopje pluis naast zijn ouders in het gras. Moeder zat te poetsen en eerst twijfelde ik of dat bergje dons niet gewoon veren uit haar kleed waren, maar al snel werd er een prachtig donkergrijs snaveltje in de lucht gestoken en keek een glinsterend zwart oogje nieuwsgierig mijn kant op. Na mijn avontuur van afgelopen winter met een gewonde (en helaas overleden) zwaan en de gruwelberichten van een paar weken geleden over leeggehaalde nesten en doodgeknuppelde ouders, werd ik van deze aanblik zo blij dat ik bijna beschuit met muisjes ben gaan halen. Ik mocht het kersverse gezinnetje vandaag tot op een paar meter naderen en heb een uur lang mee kunnen genieten van de avonturen én opvoeding van het kleintje.
Boterbloem happen
Pootje en poot
Achterlangs op moeders rug klouteren was blijkbaar niet de bedoeling, want moeder liep steeds weg
Toen maar voorlangs proberen en dat mocht wel, maar lukte niet zo best
Op krachten komen aan moeders zijde, terwijl zij in de gaten hield of dat menswezen niet te dichtbij kwam
Nieuwe poging, nu met poten en vlerken
Gelukt!
Hoog en droog, verscholen tegen de wind tussen moeders veren
Of languit in de zon
Vol vertrouwen
Compleet
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ze zitten/zwemen, broeden hier ook volop en je raakt nimmer uitgekeken op deze schoonheden. Sierlijk als een ballerina in het water en in de lucht. Op het land een echte wiebelwagen die schudt met de kont. De jongen altijd even vertederend, wie zulke dieren kwaad doet is te slecht voor woorden. Je hebt ze er prachtig opstaan, met niet te fel licht want dat is funest voor witte veren.
BeantwoordenVerwijderenDank voor je bericht Peter! Je hebt de eer de eerste te zijn. Sierlijk en schoon zijn ze zeker, zie ook mijn reportage van de dans die 35 dagen geleden vooraf ging aan deze (of een andere) spruit: http://schepschuur.blogspot.com/2011/02/zwanenbalst.html. Dat mensen zo'n dier, maar eigenlijk welk dier dan ook, pijn kunnen doen is echt onbegrijpelijk. Het schijnt te gebeuren in opdracht van boeren. Maar dat zijn geruchten. In elk geval heeft deze guitige gup het wel gered!
BeantwoordenVerwijderen