Mezenmaal

De conclusie uit het vorige bericht kon ik vanavond direct in de praktijk brengen. Tijdens het koken vloog de familie koolmees de tuin in met een stuk of wat koters die waarschijnlijk net konden vliegen. Overal zaten en kwetterden opeens van die bolle (vele malen dikker dan pa en ma), volgepropte mezenkinderen, schuddend met hun veren om de aandacht te trekken van hun ouders die nog steeds aan en af vlogen met hun maaltje. Mijn pannen gingen van het vuur en de camera aan. To shoot! (Alleen stond de ISO nog hoog van gisteravond en de belichtingscompensatie flink in de min, met een raar grauw en onscherp beeld als gevolg, wat ik in mijn haast niet doorhad. Photoshop hielp achteraf ook niet erg. Dat gebeurt je een keer en daarna nooit meer.)